-
1 omotać
pf.1. (= owinąć) wrap, wind, lap.2. (= otulić) wrap up, tuck.3. (= usidlić, opętać) entrap, entangle.pf.1. (= owinąć się) wrap o.s. up.2. (= wplątać się) get entangled.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omotać
-
2 omot|ać
pf — omot|ywać impf Ⅰ vt 1. (okręcić) (sznurkiem, wstążką, liną) to tie up [osobę, paczkę,]; (szalikiem, bandażem) to wrap up [szyję, ramię]- paczka szczelnie omotana taśmą a packet tightly wrapped round with tape- omotała szyję kilkoma sznurami pereł she wound several strings of pearls (a)round her neck2. przen. (uzależnić) [osoba] to inveigle; [namiętność, uczucie] to possess- omotała go żądza władzy he was possessed by a lust for power- tak ją omotał, że zapisała mu swój majątek he inveigled her into willing all her property to him- ta kobieta go omotała the woman twisted a. wound him (a)round her little finger3. (oplątać) [liany, bluszcz] to twine vi (coś round sth)- żyrandol omotany serpentynami/pajeczyną a chandelier festooned with streamers/cobwebsⅡ omotać się — omotywać się 1. (owinąć siebie samego) to wrap (oneself) up (czymś in sth) 2. (okręcić się) [łodygi, bluszcz] to wind, to twine (wokół czegoś around sth); [serpentyna, flaga] to wind (wokół czegoś round sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omot|ać
См. также в других словарях:
omotywać się – omotać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} owijać się czymś, okręcać się, opatulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Omotała się chustką. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
omotać — dk I, omotaćam, omotaćasz, omotaćają, omotaćaj, omotaćał, omotaćany rzad. omotywać ndk VIIIa, omotaćtuję, omotaćtujesz, omotaćtuj, omotaćywał, omotaćywany 1. «owinąć, opleść dookoła czymś; okręcić, opleść coś dookoła czegoś» Omotać paczkę… … Słownik języka polskiego
oprząść — dk XI, oprzędę, oprzędziesz, oprzędź a. oprządź, oprządł, oprzędła, oprzędli, oprzędziony, oprządłszy oprzędzać ndk I, oprząśćam, oprząśćasz, oprząśćają, oprząśćaj, oprząśćał, oprząśćany «snując nić obwinąć, omotać, osnuć coś dokoła; opleść,… … Słownik języka polskiego
łomotać — ndk IX, łomotaćoczę (łomotaćocę), łomotaćoczesz (łomotaćocesz), łomotaćocz, łomotaćał, łomotaćany rzad. łomotnąć dk Va, łomotaćnę, łomotaćniesz, łomotaćnij, łomotaćnął, łomotaćnęła, łomotaćnęli, łomotaćnąwszy 1. «stukać, walić, dobijać się (np.… … Słownik języka polskiego
oplątać — dk IX, oplączę, oplączesz, oplącz, oplątaćał, oplątaćany oplątywać ndk VIIIa, oplątaćtuję, oplątaćtujesz, oplątaćtuj, oplątaćywał, oplątaćywany «owinąć, okręcić, omotać pasmami czegoś, np. nićmi, sznurkiem, łodygami itp.» Pnie oplątane lianami.… … Słownik języka polskiego
opleść — dk XI, oplotę, opleciesz, opleć, oplótł, oplotła, opletli, opleciony oplatać ndk I, opleśćam, opleśćasz, opleśćają, opleśćaj, opleśćał, opleśćany 1. «okręcić coś wokół kogoś lub czegoś, okręcić coś czymś; omotać» Opleść paczkę sznurkiem, butelkę… … Słownik języka polskiego
opętać — dk I, opętaćam, opętaćasz, opętaćają, opętaćaj, opętaćał, opętaćany opętywać ndk VIIIa, opętaćtuję, opętaćtujesz, opętaćtuj, opętaćywał, opętaćywany «opanować, ogarnąć swym wpływem; uzależnić kogoś od siebie; uwikłać, omotać» Opętała go swą urodą … Słownik języka polskiego
kobietka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. kobietkatce; lm D. kobietkatek, {{/stl 8}}{{stl 7}}zdr. od rz. kobieta: Miła kobietka. Zgrabna kobietka. Dał się omotać sprytnej kobietce. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łomotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IIa, łomotaćoczę || łomotaćocę, łomotaćocze || łomotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} walić, tłuc, uderzać; mocno, gwałtownie stukać, dobijać się; dudnić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Młot pneumatyczny nieznośnie łomotał za ścianą.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
